Hello there! Ben ik weer. Ik heb weer een hoop leuke dingen meegemaakt en mooie plekken gezien. Ik weet gewoon even niet waar te beginnen eigenlijk. Mijn laatste verhaal eindigde in Surfers Paradise dus ga vanaf daar maar weer verder. Van veel mensen hoorde ik dat er in Surfers Paradise niet zo veel te beleven was en had het advies gehad om er niet te lang te blijven dus had ik 3 nachten geboekt. Toen met de bus aankwam bij het station had ik het idee om voor de zekerheid even mijn reservering van mijn hostel erbij te pakken om te kijken naar welk adres ik moest. Wat blijkt nou, ik had helemaal niks gereserveerd… Sta je dan met één tas op je rug en één op je buik, haha. Gelukkig had ik afgesproken om koffie te doen met een vriendin van Kim, bij wie ik in Mooloolaba was, die toevallig ook in Surfers Paradise was. Op haar aanbeveling ben ik naar het hostel gegaan waar zij verbleef. Daar hadden ze gelukkig nog genoeg plek dus uiteindelijk niks aan het handje. Maar ik ben blij dat zij mij dat hostel heeft aanbevolen. Het beste hostel waar ik tot nu toe ben geweest en de meest fantastische mensen leren kennen, zowel kamergenoten als andere mensen in het hostel. Afijn, na een aantal dagen feesten in Brisbane dacht ik even rustig aan te doen. Daar kwam dus, verassend genoeg, niks van terecht. De eerste avond voor mij in Surfers Paradise was er gelijk een kroegentocht. Tsja, die kon ik niet laten lopen dus ben ik gezellig meegegaan. De dagen erna heb ik wel rustig aan gedaan, moest nog een wasje doen en ben daarna naar het strand gegaan. S’avonds nog een potje gaan poolen met kamergenoten maar dat was het wel. Verder nog naar een ander strand geweest met de bus waar het wat rustiger was en de golven wat minder ruig want op main beach kon je amper zwemmen zo wild dat de zee was. Op de laatste dag ben ik met een Amerikaanse kamergenoot naar een Observation deck gegaan, op de 77^e verdieping van een gebouw. Prachtige zonsondergang gezien en mooi om te zien hoe de stad in de avond verlicht is. We hadden die middag met alle kamergenoten boodschappen gehaald om gezamenlijk te koken, maar niemand bleek echt te kunnen koken dus was ik de chef. Ze hebben hun bordje afgelikt en ik heb zelf een vegetariër pasta met gehakt zien eten, haha serieus. De dag erna was het voor mij helaas tijd om weer verder te gaan. Had hier best nog wel een paar dagen willen blijven maarja, vooraf kan je niet alles weten en ik wil ook ander plekken graag zien. Althans, dat dacht ik.

De volgende bestemming was namelijk Byron Bay. Iedereen vindt deze plek echt fantastisch en heb er alleen maar goede verhalen over gehoord dus ik had wel zin om nu eindelijk zelf naar Byron Bay te gaan. Ik wil niet zeggen dat ik het over had willen slaan maar naar mijn idee wordt Byron Bay hevig overschat. Het was er mega druk, het strand was bevuild en een leuk, gezellig barretje heb ik ook niet gevonden. Wel heb ik Sanne hier weer gezien dus dat was wel gezellig, en ik zie haar in Sydney ook weer. Grappig hoe sommige mensen nagenoeg het zelfde reis schema hebben. Verder heb ik bijna een hele zondag de UFC zitten kijken in een kroeg en de dag erop had ik een tour geboekt bij een bekende bierbrouwerij een half uurtje lopen vanaf het centrum. Dit was wel een leuke tour en aardig wat biertjes gehad daar. Ik had nog een tip gekregen dat er in het centrum ook een brouwerijtje zat dus daar ben ik ook nog even langs geweest. Prima bier dagje dus, heerlijk.

Tussen Byron Bay en Sydney zitten niet zo veel hoogtepunten maar omdat het best wel een aardige afstand is had ik besloten om in Coffs Harbour nog 2 nachten te blijven om de reis een beetje op te breken. Nou ik had beter gelijk naar Sydney kunnen gaan want daar was echt niks te beleven. Het begon al toen ik de bus uitkwam. Het hostel was bijna 4 km verder op en de regen kwam met bakken uit de hemel. Normaal gesproken met die afstanden heeft het hostel een shuttle busje, maar na een belletje naar het hostel bleek er geen chauffeur te zijn en het beste advies wat ze konden geven was om een taxi te bellen. Zo gezegd zo gedaan, de taxi gedeeld met een Fins meisje die naar het zelfde hostel moest. Over deze situatie was ik dus al niet echt tevreden. Het hostel zelf was zonder twijfel het slechtste hostel waar ik tot nu toe ben geweest. Pff, dat beloofde wat. Heb er serieus aan gedacht om die zelfde avond of de ochtend erna de bus te boeken naar Sydney maar uiteindelijk toch maar niet gedaan. Zo zie je maar, reizen is niet altijd zoals je denkt wat het is en kan soms ook tegenvallen, hoort erbij. De dag erna ben ik naar het ‘centrum’ gelopen, op het gemakje een bakje koffie gedaan, boekje gekocht en terug gegaan naar het hostel. Op de terugweg kwam ik een barretje tegen met happy hour, 2 uur zelf, dus ben daar maar mijn verdriet weg gaan drinken. Haha nee, zo erg was het ook weer niet. De zon scheen tenminste die dag. De dag erop ben ik 2 uurtjes gaan surfen. Dat is ook de reden waarom ik Coffs Harbour had gekozen om te stoppen, omdat je daar goed schijt te kunnen surfen en dat klopte wel. Die dag was het ook St. Patricks day dus ben ik met een groep meiden van mijn hostel naar een Ierse pub gegaan en een aantal pints Guinness gedronken. Die avond moet ik de nachtbus in naar Sydney dus ik kon wel een borrel gebruiken. Uiteindelijk nog een uur op de bus moeten wachten, om 23:00 s’avonds, ik was er klaar mee.

Ik sliep snel en voordat ik het wist werd ik 9 uur later midden in de grote stad Sydney wakken. Dit was wel weer even wennen. Wat een mega stad is Sydney zeg. Afijn, mijn hostel was in Bondi Beach, een stukje uit het centrum. Geen idee waar ik heen moest maar ik heb het gevonden. Wat moet je tegenwoordig zonder je telefoon en de app mapps.me, fantastische app welke al meerdere voorkomen heeft dat ik verdwaald ben. Het was nog vroeg toen ik bij het hostel kwam en moest dik 5 uur wachten voordat ik kon inchecken. Het was slecht weer dus ben in de gezamenlijke ruimte op een bank verder gaan slapen. Sanne was ook in Sydney dus daar had ik om 14:00 mee afgesproken om een wandeling te doen vanaf Bondi Beach naar Coogee Beach. De dag erna zou ook Mark in Sydney zijn, dus heb die dag met Mark en Sanne door Sydney gelopen, de ferry naar Manly Beach gepakt, biertjes gedaan en gegeten. Die maandag die volgde heb ik vrij weinig uitgevoerd, lekker een keer niks gedaan, hopende dat het snel morgen zou zijn want dan stond eindelijk mijn skydive gepland.

Dinsdagochtend werd ik al vroeg opgehaald om uit een vliegtuig te gaan springen. Het weer was alleen niet zo best, bewolkt en af en toe regen dus ik hoopte dat het door ging anders moest het verzet worden. Daar had ik niet zo’n zin in, want het was goed 2 uur rijden naar de locatie vanaf Sydney dus had zonde van de tijd geweest. Toen we aankwamen op de locatie moesten we nog een half uur wachten omdat het weer op dat moment te slecht was om te springen. Uiteindelijk kregen we toch het bericht dat we konden inchecken, de spullen aan te trekken en uitleg kregen over wat wel en niet te doen. Daarna mijn instructeur leren kennen en toen was het tijd om het busje in te stappen naar het lokale vliegveld. Bij sommige mensen waren de zenuwen al voelbaar maar eerlijk gezegd had ik nergens last van en had juist enorm veel zin om te springen. Op het vliegveld moesten we nog even wachten op het vliegtuig die net 6 andere personen geloosd had om terug te keren om ons mee te nemen. Ik zat als 2^e in het vliegtuig wat betekende dat ik als een van de laatste het vliegtuig uit ging. Het duurde even voordat we op de vereiste hoogte, 4.2km, waren en dan gaat opeens de deur open, roepen de instructeurs wat naar elkaar, klikken ze de harnassen aan elkaar vast en niet veel later gaat het groene lampje branden wat simpel weg betekent, je gaat dat vliegtuig uit, graag of niet. Leuk om te zien hoe dat de mensen voor mij het vliegtuig uit verdwenen. Maar dan ben je zelf aan de beurt, schuifelend naar de deur, benen onder het vliegtuig, hoofd naar achter en lachen naar de camera en daar ga je… ondersteboven een draaiend val ik met 220 km/h naar beneden voor zo’n 60 seconden, en 60 seconden daarna sta je weer op de grond. Wat een fan-tas-tische ervaring en een geweldig gevoel om zo naar beneden te vallen. Ik zou het zo gelijk weer doen, echt waar. Het zou een dure hobby zijn maar wauw, absoluut een hoogtepunt van mijn reis. Overigens, de skydive instructeurs doen op een drukke dag ongeveer 25 sprongen en sommige hadden er al meer dan 10.000 opzitten. Tienduizend, wauw.

Terug in Sydney kon ik gelijk inchecken in mijn nieuwe hostel, midden in de stad. Einde van de middag had ik afgesproken Marieke, die ik van de NHTV ken en die al een tijdje in Sydney woont en werkt. Gezellig een paar biertje gedaan en gegeten. De dag erna ben ik alleen op mijn gemakje door Sydney gaan lopen. Langs het Opera House en over de Harbour Bridge om nog even wat mooie foto’s te maken met mijn GoPro. Was een goede dag om foto’ te maken want eindelijk scheen de zon in Sydney. Natuurlijk loop ik weer langs een kleine brouwerij vlakbij de Harbour Bridge dus even snel een pitstop gedaan. Prachtig hoe dat soort pareltjes zo verstopt kunnen zitten en je maar gewoon geluk moet hebben dat je erlangs loopt. Heb het er bij 1 gehouden, het was immers pas 13:00. Later ben ik naar het Hard Rock Café gelopen en daar gegeten. Australië heeft er maar 2 en ik ze nu beide gezien. Die in Rome blijft de mooiste tot nu toe naar mijn mening. De volgende dag was een donderdag. Die avond had ik de nachttrein geboekt naar Melbourne want het was tijd om naar de Formule 1 te gaan. Hier had ik lang op gewacht en erg veel zin in.

Na 11 uur in de trein kwam ik aan in Melbourne en wist precies waar ik heen moest. Ik had ook gelukkig mijn OV kaart van Melbourne nog waar nog geld op stond dus kon zo de tram instappen richting St. Kilda. Mijn hostel lag recht aan het park waar de F1 was, dus lekker dichtbij. Ik was rond 9 uur in de ochtend in mijn hostel, dus ik kon nog niet inchecken. Ik had mijn god geen idee wat ik die dag ging doen maar het zou niet veel geweest zijn. Totdat er iemand van het hostel naar mij toe kwam en vroeg of ik vandaag naar de F1 wou. Hun hadden blijkbaar kaarten gehad van de organisatie om weg te geven aan klanten. Daar zeg ik geen nee tegen, dus snel mijn telefoon opgeladen, tassen in de locker room, ontbijten en richting het terrein. Wat een belevenis om bij de F1 te zijn zeg, echt fantastisch. Die vrijdag heb ik een Nederlandse vader en zoon ontmoet waar ik de hele dag mee opgetrokken ben, Daniel en Albert. Die dag op het gemakje de 1^e en 2^e vrije training gezien, een paar biertje gedaan en rond 18:00 weer richting het hostel. Vlakbij nog lekker fish&chips gegeten en bij een kroeg waar ik al eerder geweest was toen ik mijn reis in Melbourne begon nog een biertje gedaan. Uiteindelijk ben ik aan de praat geraken met een Australische man, Brendan. Hij was ook bij de F1 geweest en had in de pitstraat gelopen en had een van de betere plekken op de beste tribune. Later kwam zijn vrouw erbij en nog een vriend van hun. Het was super gezellig en hebben lekker zitten ouwehoeren over van alles en nog wat. Ik mocht niks betalen want ik was alleen aan het reizen, chill. Brendan had het erover dat hij voor mij misschien nog wel een kaartje kon regelen om zaterdag de pitwalk te doen. Dit zou me wel zo’n 300 dollar kosten. Hmm, ik twijfelde. Het werd uiteindelijk zo gezellig en we konden het goed vinden dat hij later zei dat als het zou lukken om die kaarten te regelen, hij ze voor mij zou betalen. Het was inmiddels al kwart voor 2 in de nacht en ik had nog steeds niet ingecheckt in mijn hostel en ook had ik die F1 kaart van hun nu, die ik terig moest geven wanneer ik terig in het hostel was. Ik was nog net op tijd om in te checken en ze waren een beetje boos op mij omdat ik die F1 pas nog had… ja kon ik er wat aan doen dat ik in de tussentijd niet in het hostel geweest ben, haha. Ik had een prachtige dag en een super leuke avond dus mij maakte het allemaal niet meer uit. Ik kon natuurlijk niet wachten om te horen of het was gelukt met die kaarten of niet dus ik was de volgende dag als vroeg wakker, klaar om naar de F1 te gaan en, hopelijk, het goede nieuws te horen. Helaas waren de kaarten helemaal uitverkocht, dus geen pitwalk voor mij. Dat had mijn F1 weekend helemaal af gemaakt, maarja niet alles kan meezitten he. Ze hadden mij ook nog aangeboden om bij hun te verblijven als ik weer in Sydney zou zijn, dus dat zou ook super leuk zijn. Zaterdag en zondag had ik kaarten voor een tribune plaats tegenover start/finish. Daar heb ik zaterdag de 3^e vrij training en de kwalificatie gekeken. Daarna heb ik met Daniel en Alfred nog een biertje gedaan en nog een snelle avond hap gedaan in het centrum en vroeg naar bed, ik was best moe van de dag ervoor; 11 uur in de nachttrein, niet super lekker slapen, aankomen in het hostel, met geluk naar de F1, om 01:45 terug in het hostel. Aardig dagje was dat. Ook wou ik fit zijn voor zondag, voor de race. Ik was zondag rond 11:00 op het terrein en ben zo snel mogelijk naar de Jaguar Experience gelopen. Daar kon je 2 rondjes op een klein circuit meerijden in een Jaguar F-Type. Ondanks dat het nog vroeg was stond er al een flinke rij. Uiteindelijk heb ik 2 uur moeten wachten maar ja, het was het wel waard. Verder was er op het terrein nog niet veel anders te doen. Dus na 2 uur was ik eindelijk aan de beurt, een man maakt een foto van mij bij de auto en ik stap in. Op het moment dat ik instap scheurt mijn broek uit, van kruis tot knie… Ik zei tegen de coureur dat ik zo enthousiast was dat ik gewoon plots uit me broek scheurde. Afijn, de 2 rondjes waren wel vet, driftend door de bochten etc. Daarna ben ik maar terug gelopen naar mijn hostel want zo kon ik niet de hele dag rondlopen. Als het een klein scheurtje was prima, maar ik liep praktisch in mijn onderbroek. Gelukkig was mijn hostel niet ver van het terrein vandaan, alleen ik stond op dat moment wel helemaal aan de andere kant. Binnen 45 minuten was ik weer terug dus heb niet veel gemist. Na dit incident had ik wel trek in een biertje dus had met Daniel en Alfred bij de bierstand afgesproken. Dit keer waren en nog meer Nederlanders bij. Sowieso waren er zondag heel veel Nederlanders. Ik sprak eerder ook 2 gasten die in een Whatsapp groep zaten met 124 Nederlanders, alleen voor de F1. Na een paar biertjes ben ik naar mijn plek gegaan om de race te kijken en na afloop weer terug naar de bierstand om nog een paar biertjes te doen. Al met al een geslaagd weekendje Formule 1, erg leuk om bij geweest te zijn en al helemaal de eerste race van het seizoen in Melbourne.

Maandag avond stond er weer een treinsreisje van 11 uur op het menu terug naar Sydney. Eenmaal aangekomen op het station heb ik een andere trein gepakt naar de Blue Mountains in Katoomba. Dit is een nationaal park, 2 uurtjes met de trein vanaf Sydney. Die dag heb ik verder weinig gedaan behalve boodschappen. Ik was versleten van 13 uur in de trein zitten. De dag erop ben ik wel weer actief geweest. Toen heb ik de trein gepakt naar Wentworth Falls en heb daar de hele dag in het nationaal park rondgelopen. Prachtige wandelingen met mooie waterallen en uitzichtpunten over het park. De volgende dag was het slecht weer dus heb ik niet veel gedaan. Lekker uitgeslapen, dingetjes voor Azië geregeld, series kijken en lezen. Lekker relax dagje dus. Goed weer is ook niet vanzelfsprekend in de Blue Mountains met maar 77 zon dagen per jaar. De laatste dag ben ik wel weer op pad gegaan, het weer was prima alleen was het best koud. De hele dag weer gelopen, 18 km en 143 verdiepingen omhoog gelopen volgens mijn stappenteller op mijn telefoon. Het was lekker om weer eens in een rustiger landschap te zijn. De afgelopen anderhalve week ben ik alleen maar in de stad geweest eigenlijk.

Zaterdag was het weer tijd om terug te gaan naar Sydney. Ik ben snel gaan inchecken in mijn hostel, spullen gedropt en weer weg gegaan. Marieke had namelijk een kaartje geregeld voor mij om mee te gaan naar de paardenraces. Wat een chique bedoeling, iedereen netjes aangekleed, champagne drinken en noem maar op. Natuurlijk kon je ook inzetten op de races dus heb een klein gokje gewaagd. Bij een van de 3 races heb ik gewonnen dus viel niet tegen. Leuk om een keer bij geweest te zijn. Het is hetzelfde als de hondenraces waar ik in Ierland vaker ben geweest alleen dan groter, heel veel chiquer en duurder. Verder heb ik in Sydney niet veel meer gedaan, ik had alles wel een beetje gezien. Zondag avond heb ik wel nog met een groep Nederlanders de klassieker Ajax – Feyenoord gekeken. Dat was een gezellige avond met Ajax en Feyenoord supporters gemixt. Gelukkig heeft Ajax wel gewonnen! Maandag avond ben ik nog met Brendan en zijn vrouw en kinderen uit eten geweest in Bondi Beach, prachtige locatie aan zee. Mooie afsluiter op mijn laatste avond in Australië.

Vandaag is het dan toch echt tijd om Australië te gaan verlaten, met gemengde gevoelens wel. Ik heb hier een fantastische tijd gehad, de 3 maanden zijn voorbij gevlogen en ik heb nog nooit zulke mooie plekken bezocht, dingen gezien en zoveel leuke mensen ontmoet van over de hele wereld. Ik heb nog maar een klein deel van Australië gezien in deze 3 maanden maar ik zou graag een keer terug gaan om de rest te zien; Tasmanië, de west kust en het noorden. Wie weet kom ik er nog wel eens terug. Voor nu stap ik het vliegtuig in richting Bangkok. Op naar een nieuw avontuur, zuidoost Azië voor 3 maanden waar ik ook enorm veel zin in heb. Tot de volgende keer vanuit Azië.